در سال 1328 ه ق، در (شهر نجف اشرف) و جوار بارگاه ملكوتی امیر مؤمنان كودكی دیده به جهان گشود كه نامش را عبدالحسین نهادند، وی ایام كودكی را در آن شهر سپری ساخت و در شش سالگی وارد مدرسه علوی در نجف اشرف شد. عبدالحسین بعد از گرفتن گواهی نامه ششم ابتدائی بود كه پا به مدرسه دینی نهاد و چنانچه خود می گوید:
پدرم از تبریز نوشت خوب است ایشان همان روش آباء و اجداد خود را پیشه كند و به تحیل علوم دینی بپردازد.
سفارش پدر بزرگوارش او را مصمم ساخت و تصمیم گرفت و در نجف كنار بارگاه ملكوتی حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام) دروس حوزوی را آغاز كند. عبدالحسین بعد از تحصیل دروس مقدماتی، قوانین را در محضر آقا شیخ حسین اهری، و مقداری از مكاسب را در محضر مرحوم شیخ ابوالحسن مشكینی صاحب حاشیه بر كفایه خواند و جلد اول كفایة الاصول را در محضر آیت الله محمد باقر زنجانی فرا گرفت.
خاندان
آیت الله عبدالحسین غروی بیش از سیصد سال از بزرگان و علما بودند و در منطقه انزاب نام آشنایی داشتند. انزاب منطقه ای بین تبریز تا دو فرسخی سلماس را گویند. سرزمین بسیار وسیع و مهمی كه مردمان فهمیده و عالمان بزرگی داشته و دارد و جد بزرگ ایشان سیصد سال پیش امام جمعه بوده است. پدر آیت الله غروی نیز از علمای بزرگ بود چنانكه استاد محمد شریف رازی در مجموعه گنجینه دانشمندان درباره پدر آیت الله غروی می نویسد : ایشان پس از تحصیل و فراگیری علوم حوزوی در تبریز به نجف اشرف مشرف می شود و در آنجا از محضر بزرگانی همچون مرحوم سید یزدی صاحب عروة الوثقی، مرحوم شریعت اصفهانی و خراسانی بهره می برد و مورد لطف و توجه آن بزرگان قرار می گیرد اجازاتو تقریرات خوبی از آنان داشت.»
درباره این سایت